نمایش 1–9 از 15 نتیجه
روانکار صنعتی چیست؟
روانکار صنعتی مادهای است که در صنعت برای پوشش سطوحی استفاده میشود که مماس یکدیگر حرکت میکنند. هدف اصلی آن کاهش اصطکاک و به حداقل رساندن سایش بر روی این سطوح است. علاوه بر این عملکردهای اولیه، روانکارها میتوانند نقشهای دیگری را ایفا کنند، مانند:
- آببندی
- انتقال حرارت
- پیشگیری از خوردگی
- رفع آلایندههای سیستمهای مکانیکی
روانکار صنعتی به اشکال مختلف از جمله مایع، نیمه جامد و گاز وجود دارند. در این میان انواع مایع و گاز بیشترین کاربرد را دارند. در سیستمهای مکانیکی، تعادل بین توانایی روانکار برای کاهش اصطکاک و سایش با عملکردهای اضافی آن بسیار مهم است. هر تولیدکننده دستورالعملهای خاصی را برای عملکرد بهینه ارائه میدهد که رعایت آنها ضروری است.
انواع روانکار صنعتی
روانکارها انواع مختلفی دارند که با توجه به نوع تجهیز و کاربرد صنعت استفاده میشوند، رایجترین آنها مایعات، جامدات و گریسها هستند که در ادامه آنها را معرفی میکنیم:
گریس
گریس صنعتی از یک روانکار مایع مخلوط با یک عامل غلیظکننده، اغلب صابون همراه با مواد افزودنی برای افزایش خواصی مانند چسبندگی و مقاومت در برابر خوردگی تشکیل شده است. گریس معمولاً در دمای نقطه ریزش بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ درجه فارنهایت به مایع تبدیل میشود، اگرچه بسته به عامل غلیظکننده استفاده شده میتواند بیشتر باشد. به عنوان مثال، گریسهای غلیظ شده با صابون آهک یا کلسیم دارای نقطه ریزش کمتری هستند، در حالی که گریسهایی که دارای مواد غلیظکننده خاک رس هستند در دماهای بالاتر جامد میمانند.
یکی از مزایای کلیدی گریس صنعتی توانایی آن در روانکاری سطوح سخت یا محصور در مقایسه با روغن است. بر خلاف روغن، درجه قوام گریس مستقیماً نشاند دهنده ویسکوزیته آن نیست. در عوض، درجهبندی توسط ویسکوزیته روانکار پایه تعیین میشود. در نتیجه، گریسهای مختلف میتوانند رتبهبندی NLGI یکسانی داشته باشند، اما ویژگیهای عملکردی متفاوتی از خود نشان میدهند.
گریس صنعتی را میتوان با افزودنیهای فشار شدید (EP) تقویت کرد تا در برابر آسیب ناشی از بارهای سنگین، بارهای ضربهای، شروع و توقف مکرر و بارهای ساکن محافظت شود. با این حال، افزودنیهای EP به ویژه در شرایط دمایی بالا باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرند، زیرا ممکن است سایش سطوح بلبرینگ را افزایش دهند.
انواع گریس صنعتی
خاک رس بنتونیت اصلاح شده: در محیطهایی که در معرض دمای بالا استفاده میشود. که با حداکثر دمای ۲۵۰ تا ۳۲۵ درجه فارنهایت استفاده میشود. همچنین دارای نقطه ریزش ۵۰۰ درجه فارنهایت و مقاومت بسیار خوب در برابر آب است. این ماده عمدتاً در کورهها به دلیل توانایی ایجاد آب بند استفاده میشود که میتواند با آب بند در دمای بالا مورد استفاده قرار گیرد.
آلومینیوم کمپلکس: در محیطهایی در معرض دمای بالا استفاده میشود. حداکثر دمای آن در محدوده ۲۵۰ تا ۳۲۵ درجه فارنهایت است. همچنین دارای نقطه ریزش ۵۰۰ درجه فارنهایت است و در درجه اول در ماشین آلات مواد غذایی استفاده میشود.
لیتیوم ۱۲ هیدروکسی استئارات: این روانکار در درجه اول در کاربردهای بلبرینگ استفاده میشود. دارای بافت صاف، مقاوم در برابر آب، محدوده دمایی حداکثر ۲۵۰ تا ۳۲۵ درجه فارنهایت و نقطه ریزش ۳۸۰ درجه فارنهایت است.
لیتیوم کمپلکس: مقاومت خوبی در برابر آب دارد. بافت صافی دارد و حداکثر دمای استفاده در محدوده ۲۵۰ تا ۳۲۵ درجه فارنهایت و نقطه ریزش ۵۰۰ درجه فارنهایت است.
سدیم تالاوات: این روانکار صنعتی عمدتاً در بلبرینگهای چرخ که میتوانند کندتر و قدیمیتر باشند استفاده میشود. دارای بافت فیبری است و مقاومت ضعیفی در برابر آب دارد. حداکثر دمای آن ۲۵۰ درجه فارنهایت و نقطه ریزش ۳۹۰ درجه فارنهایت است. با این حال، خاصیت پیشگیری از زنگ زدگی دارد و ارزان است.
کلسیم ۱۲ هیدروکسی استئارات: دارای مقاومت خوبی در برابر آب است، گریس نرم با حداکثر دمای ۲۵۰ درجه فارنهایت و نقطه ریزش ۲۹۰ درجه فارنهایت است.
پلی اوره: این گریس نرم با مقاومت در برابر آب، حداکثر دما در محدوده ۲۵۰ تا ۳۲۵ درجه فارنهایت و نقطه ریزش ۴۶۰ درجه فارنهایت است و عمدتاً در ماشین آلات مواد غذایی اعمال میشود.
روانکار صنعتی مایع
روانکار صنعتی مایع که رایجترین و پرمصرفترین آن روغن صنعتی است. عمدتاً از سیالات مصنوعی و نفتی به دست میآید. روغنهای نفتی به دلیل در دسترس بودن گستردهتر مقرون به صرفهتر هستند، در حالی که روغنهای مصنوعی، اگرچه گرانتر هستند، اغلب عملکرد بهتری را ارائه میکنند که میتوانند هزینه بالاتر را در کاربردهای خاص توجیه کند. یکی از ویژگیهای کلیدی روانکارهای مایع مانند روغن موتور تورینگ ویسکوزیته آنها است که در دو نوع اصلی وجود دارد: ویسکوزیته دینامیکی و مطلق.
ویسکوزیته که معمولاً بر حسب پوند ثانیه / فوت مربع اندازهگیری میشود، میزان تغییر شکل بین لایههای متحرک و ثابت یک سیال را توصیف میکند. ویسکوزیته سینماتیکی که با تقسیم ویسکوزیته دینامیکی بر چگالی روانکارهای صنعتی محاسبه میشود، اغلب در (SSU) اندازهگیری میشود. این اندازهگیری با مشاهده جریان روانکار صنعتی از طریق ویسکومتر لوله مویرگی تحت شرایط جریان نیوتنی تعیین میشود. سانتی پویز واحد استاندارد برای ویسکوزیته دینامیکی در سیستم cgs است. توجه به این نکته مهم است که ویسکوزیته میتواند تحت تأثیر عواملی مانند برش، دما و فشار بالا باشد.
شاخص ویسکوزیته (VI) چگونگی تغییر ویسکوزیته روانکار با دما را با مقادیر بین ۰ تا ۱۰۰ اندازهگیری میکند. VI بالاتر نشان میدهد که ویسکوزیته روانکار با تغییر دما پایدارتر میماند.
نقطه ریزش پایینترین دمایی است که در آن یک روانکار صنعتی به اندازه کافی سیال باقی میماند تا جریان داشته باشد. این امر به ویژه برای کاربردهایی مانند روانکارهای گرانشی یا موتورهایی که در شرایط سرد شروع به کار میکنند بسیار مهم است. برای کاهش نقطه ریزش، میتوان مواد ضد نقطه ریزش را اضافه کرد. برعکس، نقطه ابری دمایی است که در آن موم موجود در روانکار شروع به جدا شدن میکند. این دما معمولاً بالاتر از نقطه انجماد است و مهم است زیرا موم میتواند باعث مسدود شدن فیلتر شود.
ویژگیهای اضافی روانکارها عبارتند از:
- نقاط اشتعال
- نقاط آتش گرفتن
- قابلیت تحمل فشار بالا در شرایط فشار شدید مانند چرخ دندههای هیپوئید
- حساسیت به کف در کاربردهای چرخشی با سرعت بالا مانند میل لنگ و توربینها
روانکارهای فشار شدید (EP) به طور ویژه برای جلوگیری از سایش فلز به فلز در چرخ دندههای با بار سنگین طراحی شدهاند. با این حال، تحت فشار بسیار بالا، این روانکارها دچار افزایش ویسکوزیته میشوند. بنابراین، ماشینهایی که تحت بارهای زیاد قرار میگیرند، اغلب توصیه میشود از سیالهایی با ویسکوزیته نسبتاً کم استفاده کنند، که ممکن است برای کاربردهایی با فشار پایینترایدهآل نباشد.
روغن موتور تورینگ هایتک با استفاده از روغن پایه معدنی تولید شده و مناسب جهت استفاده در دستگاه ها و ماشین آلات راهسازی و ساختمانی است. این محصول در سخت ترین شرایط روانکاری پایداری را فراهم آورده و همچنین از ایجاد رسوب و لجن درون موتور و سیستم های هیدرولیکی جلوگیری می کند. روغن هیدرولیک ضد آتش نیز با قابلیت استفاده در کارگاه های ریخته گری، فولاد سازی و نورد گرم شمش و ورق که تجهیزات به طور مستقیم و دائم با آتش در تماس هستند.
در چنین شرایطی چنانچه دستگاه با خطر نشتی روغن هیدرولیک مواجه شود ساختار پایه آب سیال، باعث تشکیل لایه مناسب محافظ گردیده و از بروز حریق جلوگیری می کند. روغن هیدرولیک نیز در سیستمهای هیدرولیکی کار می کند که در این سیستمها روغن سیال اصلی بوده و با تحت فشار قرار گرفتن وظیفه تبدیل نیرو را بر عهده میگیرد. محصولاتی چون روغن تراکتور و روغن اکسل نیز از دیگر انواع این روغن ها هستند.
روانکار صنعتی جامد
روانکارهای جامد که به عنوان روانکارهای فیلم خشک نیز شناخته میشوند، شامل موادی مانند گرافیت طبیعی، ترکیبات مصنوعی و دی سولفید مولیبدن هستند که اغلب با چسبها ترکیب میشوند یا مستقیماً روی سطوح کشویی اعمال میشوند. آنها به ویژه در تجهیزاتی که روانکارهای مایع به دلیل فشار یا دماهای شدید نامناسب هستند مفیدند. به عنوان مثال، دی سولفید مولیبدن برای محیطهای با خلاء بالاایدهآل است، برخلاف گرافیت که برای عملکرد مؤثر در شرایط مشابه به بخار آب نیاز دارد. هم دی سولفید مولیبدن و هم گرافیت به دلیل ساختار مولکولی لایهای ضریب اصطکاک پایینی دارند که منجر به پیوند بین صفحهای نسبتاً ضعیف میشود.
پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) فاقد ساختار لایهای موجود در روانکارهایی مانند دی سولفید مولیبدن و گرافیت است. در نتیجه، PTFE اغلب به عنوان یک افزودنی در گریسها، روغنها و سایر روانکارها استفاده میشود. همچنین میتواند به عنوان یک پوشش ضد اصطکاک یا فیلم بر روی قطعات مختلف ماشین عمل کند و میتواند با آلومینیوم ترکیب شود تا یک اثر آندایزینگ پوشش سخت ایجاد کند.
علاوه بر این، روانکارهای جامد را میتوان با چسبهای معدنی و آلی ترکیب کرد یا به عنوان گرانول یا پودر شل برای ایجاد پوششهای قابل درمان بر روی سطوح استفاده کرد. به عنوان مثال، دی سولفید مولیبدن را میتوان با بخار بر روی اتصالات تراکمی رسوب داد تا به عنوان یک عامل ضد انسداد عمل کند.